Asa Pinas Eh!

Vox stultus? (Dahil hindi lang naman matatalino ang nanonood ng mga pelikula)

Dagitab

Isang pelikulang kalahok sa Cinemalaya Philippine Independent Film Festival noong Agosto 1 hanngang 10, 2014 na ginanap sa Cultural Center of the Philippines, Roxas Boulevard, Maynila, Pilipinas.

Rating: Mamasa-masa

Narito ang ilan sa mga kuro-kuro ng ilang mga nanood ng Dagitab.

 Buti pa yung diwata sa Dagitab nagpakita ng mani. Eh yung sirena na si Dyesebel kahit na isda na, hindi man lang nagpakita ng tilapia. Nasaan ba kasi ang puke ng mga sirena? Mas maigi pa talaga ang liyab at kuryenteng dulot ng Dagitab. Linya pa lang mapapaso na sa init ang puso mo.
-Tambay na nanood ng Dagitab

Mahalaga ang satire sa kasalukuyang panahon. Ang satire ang kontrabida sa buhay ng mga pader na institusyon. Ang satire ay boses ng mga walang boses. Maraming sikat na manunulat ang gumamit ng satire bilang genre na kanilang mga akda tulad nina Kundera, Palahniuk, Golding, Burroughs, Fo, Huxley, at Orwell.
     Isa sa kanila ay si Jun Cruz Reyes, maraming manunulat na Filipino aat bibiliophiles na paborito si Jun Cruz na mas kilala sa tawag na “Amang”. Para sa mga kritiko siya ang “Ama ng Postmodernismo sa Pilipinas”. Idinadakila ang mga gawa niya tulad ng Tutubi, tutubi, Huwag kang Magpapahuli sa Mamang Salbahe (1986), Etsa Puwera (2002), Ang Huling Dalagang Bukid at ang Authobiography na Mali: Isang Imbestigasyon (2011) at Utos ng Hari at iba pang kuwento (1981) – isa sa mga paborito kong maikling kuwento ang Utos ng Hari at abangan natin ang film version nito dahil isa siya sa magagaling na maikling kuwentong Filipino na gagawing pelikula.